even wennen

Even weer wennen…..
Daar staan we dan. Na een reis via Atlanta waarbij de niet alleen de computers van de douane traag waren maar de douaniers er ook eigenlijk wel tabak van hadden. Twee uur wachten voor het douane poortje om een transit doorgang te krijgen naar Port au Prince. Gelukkig waren onze koffers, voor het eerst overigens, doorgelabeld vanaf Amsterdam dus dat scheelde gelukkig nog langere wachttijd. Jaap werd dubbel gechecked omdat hij voor het eerst via de US reisde. Mijn flex (haakse slijptol) was geen probleem in de handbagage. Vreemd als je nagelschaartje er wel wordt uitgepikt en een haakse slijper gewoon mee mag. Daar slijp je zo de deur van de piloot mee open als het een 16 Volt uitvoering was. En daar werd niet naar gekeken.
Het was voor het eerst dat we in de avond, in donker aankwamen. Benauwd en het had net geplenst door een super onweersbui. Elke middag onweert het hier als een dolle en we hopen steeds dat er een bak water uit komt. Dat geeft even verkoeling maar daarna extra muggen al valt het mee.
Nog even langs de winkel voor brood en de eerste dingen als koffie, melk en boter en jam. Dan snel naar de huisjes. De klamboes ophangen en goed dicht tapen want de muggen vonden alle gaatjes. De nacht is heel warm want het waait bijna niet dus het is heel warm in de huisjes. S morgens heel vroeg wakker door een tijdsverschil van 7 uur. Ik was 5 uur klaarwakker en Jaap en Sander ook. In NL is het dan al 12 uur dus dan wil je er wel uit…..
De eerste dag is een dag vol verwondering. De klokken staan weer stil. Het bestek is weg. Het koffiezetapparaat is kennelijk verdampt. We maken een planning en gaan op bezoek bij drie goed lopende waterwinkeltjes. Dat geeft wel moed al is een eigenaar nergens te vinden. Ook onze nieuwe administrateur is in geen velden en wegen te bekennen. Raar. Die hoort gewoon te komen…….Hij heeft net als de andere leraren een programma per mail gehad. Verder plannen maken voor het tegelwerk en alle materialen controleren. We missen een speciekuip dus dat mixen van de tegellijm doen we eerst maar in de kruiwagen.
Vandaag, vrijdag, zijn de eerste twee tegelzetters begonnen en we komen er snel achter dat een van de twee voor het eerst tegels legt…. Professioneel werd gezegd maar die hoeft morgen niet terug te komen. De ene ligt tegen de ander aan en de volgende twee cm uit elkaar. Een drama. Daarnaast gebruiken ze een zak tegelijm voor 10 tegels terwijl je er 20 m2 mee moet kunnen doen. We doen het even voor hoe wij dat gewend zijn en stukje bij beetje wordt het de heren duidelijk dat tegellijm anders is als specie. De andere van de twee snapt het wel en daarna zijn ook Jaap en ik begonnen met inmeten en schoon maken van de lab vloer. Die gaan wij tegelen. We hebben de twee vandaag geholpen met mixen en ik stond op een gegeven moment onder stroom van een boormachine. Gelijk aan de kant gemikt. Schrikken hoor. We hebben vandaag ook een waterwinkel bezocht die gaat stoppen. De jongedame heeft er geen zin meer in… De klanten klagen over een vreemde smaak in het water. Ik proef niks helaas.
Morgen verder. Zeven uur beginnen we met tegelen. Ontbijt om 6 uur, na een lekkere koude douche!
Later meer